БИРОВНИ СЎКМАНГ!

420

لِكُلِّامْرِئٍمِّنْهُمْيَوْمَئِذٍشَأْنٌيُغْنِيهِ

У Кунда улардан ҳар бир кишини овора қилувчи ўз иши бор. (Абаса сураси, 37-оят)

Муҳаммад ибн Сийрин роҳимаҳуллоҳнинг илм мажлислари энг яхши мажлислардан бўлиб, силаи-раҳм ва гўзал мавъизаларга тўла бўлар эди. Агар у кишининг хузурларида бирон киши ёмонлик билан эсланса, ўша одамни бир яхшилигини зикр қилишга шошилар эди. Бир киши Ҳажжожнинг ўлимидан кейин уни сўкаётганини эшитиб, унга юзланиб айтдики: “Жим бўл! Эй биродаримнинг ўғли, деди. Дарҳақиқат, Ҳажжож Роббисига йўлиқди. Албатта, сен ҳам бир кун келиб Роббингга йўлиққан вақтингда дунёда сен қилган гуноҳларнинг энг ҳақири Ҳажжож қилган гуноҳларнинг энг каттасидан кўра ашаддийроқ эканлигини кўрасан. У кунда иккингизниям овора қилувчи ишингиз бўлади.

Шуни билки, эй биродаримнинг ўғли! Албатта Аллоҳ таоло Ҳажжожга зулм қилганлардан қасос олгани каби, Ҳажжождан ҳам у зулм қилган кишилар учун қасос олади”.

Шундай экан, бугундан кейин сўкиш орқали бировга зулм қилишдан ўзингни асрагин! дедилар.

Авазбек Мўминов

Андижон шаҳар

“Чинор”

жоме масжиди имом-хатиби