Ўзбекистон Республикаси Президенти Шавкат Мирзиёев раислигида 10 апрель куни пахтачилик ва ғаллачиликда кластер тизимини ривожлантириш, баҳорги агротехник ишларни самарали ташкил қилиб, ҳосилдорликни ошириш масалалари бўйича видеоселектор йиғилиши ўтказилди.
Таъкидланишича қишлоқ хўжалиги ва озиқ-овқат маҳсулотлари ишлаб чиқариш бугунги кунда энг долзарб масалага айланиб боряпти.
Президентимиз бугунги оғир шароитда барча раҳбарлар ва фермерлар бир бўлиб, маҳсулот ишлаб чиқаришни кўпайтириш билан шуғулланиши лозимлигини таъкидлади. (president.uz)
Бугунги синов кунлари ҳам вақтинча. Иншооллоҳ, тез орада дунёни ташвишга солган пандемия офатлари барҳам топса, ҳаётимизни гўзал маромда давом эттиришимиз учун озиқ-овқатга эҳтиёжимиз бўлишини унутмаслигимиз керак. шуни ҳисобга олган ҳолда фермер хўжалик ерларида ишлар давом этгани каби ўз уйимизда ҳам ҳар бир қарич ердан унумли фойдаланиш ҳар биримизнинг бурчимиздир.
Айниқса қишлоқ жойларимизда бунга сира бепарволик қилиб бўлмайди. Ҳолбуки, Аллоҳ субҳонаҳу ва таоло бизнинг юртимизга шундай улуғ неъмат инъом этганки, ерларимиз унумдорлигидан бир ҳул новдани санчиб қўйсак ҳам ўсиб дарахт бўлиб кетади.
Бунинг нақадар ҳақиқат эканлигини қуйидаги ояти каримадан ҳам билиб олишимиз мумкин. Аллоҳ таоло шундай марҳамат қилади:
وَالْبَلَدُ الطَّيِّبُ يَخْرُجُ نَبَاتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ وَالَّذِي خَبُثَ لاَ يَخْرُجُ إِلاَّ نَكِداً كَذَلِكَ نُصَرِّفُ الآيَاتِ لِقَوْمٍ يَشْكُرُونَ
“Яхши шаҳар (ери)нинг гиёҳи Роббининг изни билан (униб) чиқаверади. Ёмон (шаҳарнинг ери эса) фақат унумсиз бўлур” (Аъроф сураси 58-оят).
Деҳқончилик, боғдорчилик билан шуғулланиш шарафли вазифадир. Бу соҳа кишиларига доимо Аллоҳ таоло мадад беради. Чунки, улар ерга ниҳол ёки уруғ қадар еканлар, ҳаёлан Аллоҳ билан боғланиб, Ундан ҳосилнинг унумдор бўлишини сўрайдилар. Қўлларидан келган барча ишни бажариб, яна Аллоҳга таваккул қиладилар. Таваккулларининг самараси ўлароқ ҳосиллари кам бўлса баракали, кўп бўлса даромадли бўлади. Шуларни ҳис қилган инсон деҳқончилик, боғдорчилик ва қишлоқ хўжалиги ишларига жиддий эътибор беради, унга мухаббат ва масъулият билан ёндашади.
Исо алайҳиссалом бир кишининг кунлар давомида ибодатхонанинг бир бурчагида мукка тушиб ибодат қилаёганини кўрдилар ва:
“Нима қилаяпсан?”, деб сўрадилар. У одам:
“Ибодат қиляпман”, деб жавоб берди. Исо алайҳиссалом сўрадилар:
“Сени ким боқади?”.
“Акам”, деб жавоб берди у. Шунда Исо алайҳиссалом:
“У ҳолда аканг сендан кўра обидроқ (кўпроқ ибодат қилувчи) экан”, дедилар.
Ушбу ривотяда жуда муҳим бир маънога ишора бор. У ҳам бўлса, ҳалол касб қилувчи одамнинг меҳнати нафл ибодатдан ҳам афзалроқ эканидир, унинг кўпроқ савобга эришувидир.
Деҳқончилик эса айнан касбларнинг ҳалоли ва халқ ризқу-рўзининг ининг сабабидир.
Мухторжон Шарофуддинов Марҳамат тумани бош имом-хатиби
