عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ رَضِيَ الله عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ الله صَلَّى اللهُ عَلَيه وسَلَّم: «عَيْنَانِ لاَ تَمَسُّهُمَا النَّارُ أَبَدًا: عَيْنٌ بَاتَتْ تَكْلأُ الْمُسْلِمِينَ فِي سَبِيلِ الله، وَعَيْنٌ بَكَتْ مِنْ خَشْيَةِ الله». رَوَاهُ أَبُو يَعْلَى هَذَا إِسْنَادٌ رِجَالُهُ ثِقَاتٌ.
Анас ибн Молик розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
“Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Икки кўзни ҳаргиз (дўзах) ўт тутмайди: Аллоҳнинг йўлида мусулмонларни қўриқлаб тонг оттирган кўз ва Аллоҳдан қўрқиб йиғлаган кўз”, дедилар”.
Абу Яъло ривоят қилган, ҳадис санадидаги кишилар ишончлидир.
عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُمَا قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولُ الله صَلَّى اللهُ عَلَيه وسَلَّم يَقُولُ: «عَيْنَانِ لاَ تَمَسُّهُمَا النَّارُ: عَيْنٌ بَكَتْ مِنْ خَشْيَةِ اللهِ، وَعَيْنٌ بَاتَتْ تَحْرُسُ في سَبيلِ اللهِ». رَوَاهُ التِّرْمِذِيُّ
Ибн Аббос розияллоҳу анҳумодан ривоят қилинади:
“Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламдан эшитдим: “Икки кўзни дўзах ўти тутмайди: Аллоҳдан қўрқиб йиғлаган кўз ва Аллоҳнинг йўлида қўриқлаб тонг оттирган кўз”, дедилар”.
Термизий ривоят қилган.
عَنِ ابْنِ عُمَرَ رَضِىَ اللَّهُ عَنْهُمَا أَنَّ النَّبِىَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «أَلاَ أُنَبِّئُكُمْ بِلَيْلَةٍ أَفْضَلَ مِنْ لَيْلَةِ الْقَدْرِ حَارِسٌ حَرَسَ فِى أَرْضِ خَوْفٍ لَعَلَّهُ أَنْ لاَ يَرْجِعَ إِلَى أَهْلِهِ». رَوَاهُ الْحَاكِمُ وَ الْبَيْهَقِيُّ وَهُوَ صَحِيحٌ
Ибн Умар розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
“Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Сизларга Лайлатул Қадрдан афзал кеча ҳақида хабар берайми?! У аҳлига қайтмаслик эҳтимоли бор, хавфли ерда посбонлик қилган қўриқчи(нинг кечаси)дир”, дедилар”.
Ҳоким ва Байҳақий ривоят қилган, саҳиҳ ҳадис.
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِىَ اللَّهُ عَنْهُ أَنَّ النَّبِىَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «مَوْقِفُ سَاعَةٍ فِي سَبِيلِ اللهِ، خَيْرٌ مِنْ قِيَامِ لَيْلَةِ الْقَدْرِ عِنْدَ الْحَجَرِ الأَسْوَدِ» رَوَاهُ ابْنُ حِبَّان وَالْبَيْهَقِيُّ وَهُوَ صَحِيحٌ
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
“Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Аллоҳнинг йўлида бироз туриш Ҳажарул асваднинг ёнида Лайлатул Қадрни қоим қилишдан афзалдир”, дедилар”.
Ибн Ҳиббон ва Байҳақийлар ривоят қилган, саҳиҳ.
Мусулмонларнинг қонлари, обрўлари, юртлари, молларию жонларини сақлаш учун ухламай тонг оттирган кишига шундай улкан даража берилар экан.
Лайлатул Қадр кечасини қоим қилиб, ухламай, гарчи бу бедорлик Ҳажарул асваднинг олдида бўлса ҳам, унинг фойда-савоби ўша одамнинг ўзига бўлади. Ватан сарҳадларини қўриқлашнинг фойдаси эса, кишининг ўзидан ошиб, кўпчиликка, жамиятга ҳам етади.
Равшанбек домла Ӯринбоев
Андижон шаҳар
“Ҳазрати Билол” жоме масжиди имом-хатиби
