Бир аъробий Пайғамбаримиз саллоллоҳу алайҳи васалламдан сўради:
- Ё Расулуллоҳ, қиёмат қачон бўлади?
Бунга жавобан Пайғамбаримиз саллоллоҳу алайҳи васаллам:
- Қиёматга бирор тайёргарлигинг борми, сўраяпсан? – дедилар.
- Эй Аллоҳнинг Расули, тўғриси ҳеч қандай тайёргарлигим йўқ. Мақтанадиган бирор амалим ҳам йўқ. Бироқ Аллоҳ ва Унинг Расулини қаттиқ севаман – деди аъробий.
Кутилмаганда, Расули Акрам саллоллоҳу алайҳи васаллам шундай деб марҳамат қилдилар: “Сен охиратда севганинг билан бирга бўласан”.
Бунга гувоҳ бўлган саҳобалар: “Ҳаётимизда эшитган энг гўзал гап ана шу, энг кўп қувонган пайтимиз ўша пайт бўлди”, дейишди. Расулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи васалламнинг мақом мартабалари баланддир. Чунончи, У Зотни жаннатда кўролмасак нима бўлади?! У кишини кўриш, У зот билан суҳбатлашиш, нурли чеҳраларига термулиш бизга насиб қилармикан! Ахир жаннатни исташдан мақсад Аллоҳ таолонинг дийдорига етишиш, Расулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи васаллам билан тўйиб-тўйиб суҳбатлашиш эмасми?
Азиз биродарлар хавотирланмайлик!
Чунки Расулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи васалламнинг юқоридаги сўзлари биз учун буюк бир хушхабардир. Билдикки, Расулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи васалламни севсак, севганимизни амалда кўрсата олсак, қиёматда у киши билан бирга бўлар эканмиз. Дийдорлашув амалга ошади, ҳақиқат бўлади.
Шубҳасиз бу бизлар учун катта неъмат ва хушхабардир. Шундай экан, Аллоҳ таолони севайлик, Расулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи васалламни ва У зоти бобарокотнинг йўлидаги солиҳ инсонларни севайлик. Улар билан бирга бўлишга интилайлик. Биз ҳам лоақал у йўлда юришга ҳаракат қилайлик. Табиий биз саҳобалардек бўла олмаймиз. Аммо холис ва самимий, жону дилдан ғайрат қилсак охиратда у солиҳ инсонлар билан бирга бўлиш бахтига муяссар бўламиз. Жаннатда улар билан бирга бўлиш нақадар улуғ бахт.
Андижон шаҳар
“Чинор” жоме масжиди имом хатиби
Авазбек Мўминов
