Дуонинг Ислом динида катта ўрни ва аҳамияти бор. Ҳадиси шарифга кўра дуо бевосита ибодатдир, чунки Қуръони каримда Аллоҳ таоло тарафидан амр қилинган . Дуо ҳатто ибодатнинг негизи ва илигидир. Дуо диннинг устуни, раҳмати,илоҳийнинг калити, осмон ва ернинг нуридир. Ҳеч бир нарса Аллоҳ назарида дуодан қадрлироқ эмас. Аллоҳ дуо қилганларни севади, дуо қилмаганлардан ғазабланади. Шунинг учун ҳам васила ила дуо қилиб , катта кичик хар нарсани Аллоҳдан сўрашимиз керак.
Дуо фақатгина руҳий рохатланиш эмас, унинг маънавий ва моддий натижалари кундалик ҳаётимизда кўрилган. Дуонинг бошга келган дард, бало ва ташвишларга тўсқинлик қилиш салоҳияти бор. Дуо мўминнинг қуролидир. Дуо ёзилган тақдир ва ҳукмни ҳам ўзгартиради. Банда дуо қилгач, мухаққақ бир нарсага эришади, унинг дуоси мустажоб қолдирилмайди. Сўраган нарсасига эришади ёки бир гуноҳи кечирилади ёхуд савоб қилиб охират учун олиб қўйилади.
Қуръон оятларида, Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам ҳадисларида дуолар, тилак, истиғфорларнинг қабул бўлиши учун кечаларнинг сахарга яқин вақтлари эканлигини билдирган ишоралар бордир. Хақиқатдан ҳам саҳар вақтларининг ибодат учун алоҳида аҳамияти бор. Бу вақтларда инсон рухининг ҳоли бўлиши, тафаккур қилишга берилиши ва Аллоҳни ички ҳиссиёт билан билиш жуда ҳам қулайдир. Бизга берилган бу вазиятлардан фойдаланиб, вақтимизни йўқотмасдан, Хаққа, тўғриликка интилишимиз, харакатларимизни тўғрилашимиз, ички дунёмизни тавба ва истиғфор билан тозалаб, қалбларимизни нурга тўлдиришимиз лозим.
А.Сатторов
Избоскан тумани “Бобур”
жомеъ масжиди имом хатиби
