Сахийлик гўзал фазилат. Инсоннинг мартабасини кўтаради. Эл-юрт аро ҳурматга сазовор қилади. Сахийлик яхши инсонларнинг қалбида униб-ўсади. Саховат барча элларда ва динларда мақтовга муносибдир. Хусусан муқаддас Ислом дини таълимотларида ҳам бу ҳақда кўп насиҳатлар бор. Аллоҳ таоло бу ҳақида шундай марҳамат қилади:
مَّثَلُ الَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِي سَبِيلِ اللّهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنبَتَتْ سَبْعَ سَنَابِلَ فِي كُلِّ سُنبُلَةٍ مِّئَةُ حَبَّةٍ وَاللّهُ يُضَاعِفُ لِمَن يَشَاءُ وَاللّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ
Яъни: “Молларини Аллоҳнинг йўлида сарфлайдиганларнинг мисоли, худди бир дона донга ўхшайди. Ундан етти бошоқ ўсиб чиқади, ҳар бошоқда юзтадан дон бор. Ва Аллоҳ кимга хоҳласа, яна кўпайтириб берадир. Ва Аллоҳ қамраб олувчи ва билувчи зотдир”. (Бақара сураси, 261-оят)
Аллоҳ субҳонаҳу ва таоло кимгаки мўл давлат бериб бой қилган бўлса, ўша бойликдан нафақа қилишга, закот беришга буюради:
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ أَنفِقُواْ مِن طَيِّبَاتِ مَا كَسَبْتُمْ وَمِمَّا أَخْرَجْنَا لَكُم مِّنَ الأَرْضِ وَلاَ تَيَمَّمُواْ الْخَبِيثَ مِنْهُ تُنفِقُونَ وَلَسْتُم بِآخِذِيهِ إِلاَّ أَن تُغْمِضُواْ فِيهِ وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ غَنِيٌّ حَمِيدٌ
Яъни: “Эй иймон келтирганлар! Касб қилган пок нарсаларингиздан ва Биз сизларга ердан чиқариб берган нарсаларимиздан садақа қилинглар. Нопокни қасд этиб садақа қилманг. Ҳолбуки, уни ўзингиз ҳам олувчимассиз, магар кўз юмсангизгина оласиз. Ва билингки, албатта, Аллоҳ бой ва мақталган зотдир”. (Бақара сураси, 267-оят)
عن أبي هريرة رضي الله عنه أن النبي صلى الله عليه و سلم قال: ما من يوم يصبح العباد فيه إلا ملكان ينزلان فيقول أحدهما اللَّهم أعط منفقاً خلفاً، و يقول الآخر اللَّهم أعط ممسكاً تلفاً (رواه البخاري و مسلم)
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинган ҳадиси шарифда Пайғамбаримиз саллаллоҳу алайҳи ва саллам марҳамат қиладилар:
“Бандалар тонг оттиргувчи кун борки, икки фаришта тушмай қолмас. Уларнинг бири “Эй Аллоҳим, нафақа қилгувчига (нафақасининг) ўрнини босгувчини бергин”, − деб туради. Иккинчиси эса “Эй Аллоҳим, ушлаб қолганга талофат бер”, – деб туради. (Бухорий ва Муслим ривояти)
عن أبي هريرة رضي الله عنه عن النبي صلى الله عليه و سلم قال: ما تصدق أحد بصدقة من طيب و لا يقبل الله إلا الطيب إلا أخذها الرحمن بيمينه و إن كانت تمرة فتربوا في كف الرحمن حتىّٰ تكون أعظم من الجبل كما يربِّي أحدكم فلوَّه أو فصيله. (رواه الخمسة إلا أبا داود)
Яна ўша зотдан ривоят қилинади: Пайғамбаримиз саллаллоҳу алайҳи ва саллам:
“Қай бир киши ҳалолдан садақа қилса, Аллоҳ ҳалолдан бошқасини қабул қилмагай, Раҳмон уни ўнг қўли ила қабул қилади. Агарчи бир дона хурмо бўлса ҳам Раҳмоннинг кафтида токи тоғдан катта бўлгунча ўсади. Худди сизларнинг бирингиз тойчоғи ёки бўталоғини тарбия қилгани каби”, дедилар. (Бешовларидан фақат Абу Довуд ривоят қилмаган).
عن أنس رضي الله عنه قال: قال رسول الله صلى الله عليه و سلم: إن الصدقة تطفئ غضب الرب و تدفع ميتة السوء. (رواه الترمزي وقال حديث حسن غريب)
Анас ибн Молик разияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам: “Албатта, садақа Парвардигорнинг ғазабини ўчиради ва ёмон ўлимни даф қилади”, − деганлар. (Термизий ривояти)
Хулоса қилиб айтганда барчаларимиз ҳалолдан ризқ топиб, моддий ёрдамга мухтож инсонларга қўлдан келганча инфоқ-эҳсон қилишга ҳаракат қилайлик. Аллоҳ таоло барчаларимизни мол-мулкимизга баркотлар берсин!
Муҳаммадсоли домла ИМИНОВ,
Марҳамат тумани “Полвонтош”
жоме масжиди имом-хатиби
