Саъд ибн Масъуд розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Ибн Аббосга: «Мен жиҳодга ҳарис одамман. Қавмимдан жиҳодга қўшилмаган ёки турли юртларга бормаган ота-онамдан бошқа ҳеч ким қолмаган. Ота-онам – ёки отам – буни ёқтирмайди», дедим.
Шунда Ибн Аббос: «Ота-онаси бор одам уларга яхшилик қилмасдан тонг оттирмасин», деди.
«Иккисигами?» дедим.
«Ҳа! Албатта, Аллоҳ унга жаннат эшикларидан икки эшикни очади. Ким яхшилик қилган ҳолда кеч киритган бўлса, Аллоҳ албатта унга жаннат эшикларидан икки эшикни очади. Агар биттаси бўлса, унга яхшилик қилиб тонг оттирса, Аллоҳ албатта унга жаннат эшикларидан бир эшикни очиб қўяди ва улардан бирига яхшилик қилган ҳолида кеч киритса, Аллоҳ албатта унга жаннат эшикларидан бир эшикни очиб қўяди. Улардан бири ундан (боласидан) ғазабланса, Аллоҳ у рози бўлмагунча, рози бўлмайди», деди.
«Золим бўлса ҳамми?» дедим.
«Золим бўлса ҳам», деди»
Аҳмадали домла Худойбердиев
Олтинкўл тумани Кўтармачек жоме масжиди имом хатиби
